آهنربای نئودایمیوم انگشت قطع می کند

magnet-finger.jpg

چیزی که به آن نگاه می کنید باقیماندهای ناخن فردی است که انگشتش بین دو آهنربا از نوع نئودایمیوم گیر کرده و قطع شده است.

 

نوک انگشت اشاره دست راست آقای «دیرک» بر اثر یک حادثه بین این دو آهنربا گیر کرد. در پی آن، بند انتهایی انگشت این فرد به شدت آسیب دید و برای ترمیم ضایعه، وی به مدت یک ونیم ساعت تحت عمل جراحی بود.

 

هنگام بروز این حادثه این دو آهنربا پنجاه سانتیمتر با هم فاصله داشتند اما ناگهان تصمیم گرفتند که به طرف همدیگر پرواز کنند. متاسفانه انگشت آقای «دیرک» هم در مسیر پرواز آنها قرار داشت.

 

آهنرباهای Neodymium نوع کمیابی از آهنربا هستند که جزو پر قدرت ترین آهن رباهای جهان محسوب می شوند. قدرت ربایش این آهن ربا ها با معیاری تعیین می شود که بین N24 تا N55 قرار دارد. آهنرباهایی که آقای «دیرک» را دچار حادثه کرده جزو قدرت ربایش N45 محسوب می شده است. این آهنرباها بسیار خطرناک هستند و در واقع «دیرک» خوش شانس بوده که کل دستش را از دست نداده است.

 

برای آگاهی دیگران از خطرات این آهنربا، آقای دیرک تصاویر متعددی از انگشت خود تهیه کرده و در اینترنت قرار داده تا درس عبرتی باشد برای دیگران. من که به این آهنربا علاقمند شدم.

 

ماجرای آقای دیرک هشدار: تصاویر ممکن است برای بعضی افراد ناراحت کننده باشد.

finger-x-ray.jpg


منبع : http://ep30lon.blogfa.com

نتايج مسابقه گزارش كار آزمايشگاه فيزيك

ضمن تشكر از دانش آموزان شركت كننده در مسابقه گزارش كار نويسي فيزيك نفرات برتر اين مسابقه به شرح زير مي باشند.

نفر اول     خانم سمانه طاهري از دبيرستان عترت

نفر دوم    خانم سحر فولادزاده  از دبيرستان عترت

نفر سوم   خانم هانيه خازني پور از دبيرستان عترت

براي مشاهده جدول امتياز بندي روي ادامه كليك كنيد.

ادامه نوشته

يك راه ساده براي شناسايي عينك پلاريزه

با عينك‌هاي پلاريزه احتمالا آشنا هستيد. اين عينك‌ها براي حذف برخي نورهاي مزاحم (مثل نور بازتابي از شيشه يك ويترين يا انعكاس نور خورشيد از برف) مفيد هستند. صافي‌هاي پلاريزه نيز كه در عكاسي استفاده مي‌شود  عملكرد مشابهي دارند.
براي درك سازوكار صافي‌هاي پلاريزه مي‌توان مثال مكانيكي مشابه آن را بررسي كرد. فرض كنيد كه ريسماني در دست داريم و موج‌هاي دلخواهي در آن ايجاد مي‌كنيم. ريسمان به يك حلقه كه مي‌تواند آزادانه داخل يك ميله حركت كند متصل است و  يك ريسمان ديگر هم به اين حلقه اتصال دارد.
موج‌هايي كه در ريسمان اول منتشر مي‌شوند به حلقه مي‌رسند و آن را به حركت در مي‌آورند. اما اين حركت به دليل وجود ميله مقيد است كه فقط در يك راستا صورت بگيرد. بنابراين ريسمان دوم كه حركاتش وابسته به حركات حلقه است، فقط در راستاي مذكور مي‌تواند جابجا شود و موجي كه در آن ايجاد مي‌شود اصطلاحاً پلاريزه شده است.
ديديم كه حلقه و ميله به صورت يك صافي عمل كردند و امواجي كه دامنه‌شان در راستاي عمود بر ميله بود را حذف كردند. بنابراين  موج ساده‌اي كه دامنه‌اش فقط عمود بر ميله باشد نمي‌تواند از حلقه عبور كند و تمام انرژي موج مستهلك مي‌شود يا بازتاب پيدا مي‌كند.

پلاريزاسيون

صافي‌هاي پلاريزه نوري هم چنين عملكردي دارند: اگر  دامنه‌ نوري عمود بر راستاي تعريف شده صافي (راستاي پلاريزاسيون) باشد نمي‌تواند از آن عبور كند.
خوب... قسمت تئوري بالا تقريبا توي همه كتاب‌هاي فيزيك هست! اما بازي‌هاي جالبي مي‌توان با صافي‌هاي پلاريزه انجام داد. مثلا اگر شما يك عينك پلاريزه را مقابل يك نمايشگر LCD بگيريد و آن را بچرخانيد، در يك زاويه خاص هيچ نوري از عينك عبور نمي‌كند و عينك به صورت يك جسم كدر عمل مي‌كند.
علت اين مساله اين است كه خود نور حاصل از نمايشگرهاي LCD پلاريزه است. يعني دامنه امواج آنها داراي راستاي مشخص و ثابتي است. با چرخاندن عينك به زاويه‌اي مي‌رسيم كه راستاي دامنه نور نمايشگر بر راستاي پلاريزاسيون عينك عمود مي‌شود و بنابراين هيچ نوري نمي‌تواند از آن عبور كند.

عينك پلاريزه در مقابل صفحه نمابش


آزمايش جالب ديگري كه مي‌توان انجام داد، قرار دادن دو صافي پشت سر هم است. در اين حالت اگر صافي‌ها را نسبت به هم بچرخانيم، به زاويه‌اي مي‌رسيم كه «هيچ» نوري از ميان آنها عبور نمي‌كند. در اين حالت راستاي پلاريزاسيون دو صافي بر هم عمود شده است.
اگر خواستيد عينك آفتابي بخريد، دو روش فوق روش‌هاي ساده و مطمئني براي شناسايي عينك‌هاي پلاريزه هستند.

منبع : http://ep30lon.blogfa.com/post-45.aspx


ساخت ماهواره ناسا توسط یک ایرانی

Pr. Dara Entekhabi 

   ناسا یکی از تاریخی ترین پروژه های خود را به استاد ایرانی MIT سپرده است. این پروژه که ساخت ماهواره بررسی رطوبت خاک و متغیرهای جوی است پس از5 سال توقف به توصیه آکادمی ملی علوم آمریکا از سرگرفته شد. پروفسور انتخابی درگفتگو با "مهر" به تشریح پروژه پرداخته است.

   پروفسور دارا انتخابی گفت : طی سالهای گذشته که شاید بالغ بر دو دهه می شود عمدتا از داده های ثبت شده از سایر ماهواره ها و مدارگردها برای بررسی رطوبت خاک و متغیرهای وابسته به آن استفاده می کردم. این داده ها عمدتا در هواشناسی و مهندسی آب کاربرد دارند اما پس از چند سال به این نتیجه رسیدم که این اطلاعات کافی نیستند و باید به فکر ساخت ماهواره ای جدید با قابلیتهای متعدد بود.

   وی افزود: پس از مطالعات گسترده به فکر ارائه طرحهایی درخصوص ساخت ماهواره ای جدید افتادم که حاصل آن ماهواره SAMP است. در این فناوری نوین از ریز امواجی با فرکانس 4/1 گیگا هرتز استفاده می شود.

   این دانشمند ایرانی افزود : در فناوریهای فعلی از ریز امواجی نظیر نور مادون قرمز و نورهای قابل رؤیت برای بررسی متغیرهای جوی استفاده می شود اما برای مشخص کردن میزان رطوبت خاک مناسب نیستند و علت آن نیز این است که جو زمین این نوع امواج را از بین می برد.

   پروفسور انتخابی افزود : اما ریز موجی که در این ماهواره مورد استفاده قرار می دهیم از حساسیت بالایی برای بررسی سطح زمین برخوردار است و در عین حال اتمسفر نیز تأثیری بر آن نمی گذارد.

   رئیس آزمایشگاه Parsons مهندسی و علوم زیست محیطی دپارتمان مهندسی محیط زیست دانشگاه MIT در ادامه به مهر گفت : از سال 2000 میلادی همکاری ما با ناسا شروع شد. این همکاری شامل حضور 14 دانشمند از این آژانس و دانشگاه MIT بود. در ادامه تحقیقات اولیه با هدف پرتاب ماهواره در سال 2009 میلادی آغاز شد.

   وی افزود : ایده ما از میان 20 پروژه پیشنهادی به ناسا برگزیده شده بود اما متأسفانه در سال 2005 ناسا مجبور شد تا به دلیل نگرش گسترده خود به سوی بازگشت به ماه و سفر به مریخ بودجه های تحقیقاتی خود را تعدیل کند و از این رو پروژه این ماهواره نیز به نوعی قربانی آن شد.

   این دانشمند ایرانی افزود : اما در سال بعد از آن بود که آکادمی ملی علوم آمریکا به حمایت از پروژه ما درآمده و به ناسا توصیه کرد که با توجه به تداوم فرآیند گرمایش زمین و اهمیت تحقیقات مربوط به محیط زیست زمین این پروژه تداوم داشته باشد.

   وی افزود : پروژه ساخت این ماهواره اکنون شتاب جدی به خود گرفته و پیش بینی می کنیم تا سال 2012 به مدار زمین پرتاب شود. با توجه به اینکه تنها 4 سال دیگر زمان باقی مانده تلاش تیم تحقیقاتی این پروژه مضاعف شده است.

   پروفسور انتخابی گفت: ماهواره SAMP با بودجه هنگفت 340 میلیون دلاری ساخته می شود. این ماهواره 600 کیلوگرم وزن داشته و از دو بخش راداری و رادیومتری ساخته شده است. این ماهواره همچون چتری در راکت جاسازی شده و پس از پرتاب به فضا باز می شود.

 

   وی ادامه داد : قرار است این ماهواره در مدار 670 کیلومتری زمین قرار گیرد و SAMP هر 110 دقیقه از قطبهای زمین عبور کرده و هر 2 تا 3 روز نیز تمام سطح زمین را مورد بررسی دقیق قرار می دهد.

   پروفسور انتخابی در خصوص اهمیت بررسی رطوبت خاک گفت: بررسی رطوبت خاک در حکم آچار فرانسه ای برای بررسی دقیق چرخه های کربن، انرژی و آب در سراسر زمین است. رطوبت خاک متغیری است که این سه چرخه را به یکدیگر متصل می کند. این ارتباط از طریق کنترل بر تراوشات گیاهان و تبخیر صورت می گیرد.

   آزمایشگاه پیش رانش جت در پاسادنای کالیفرنیا مرکز فرماندهی این پروژه در ناسا است. در این میان مرکز پرتابهای فضایی گودارد ناسا نیز همکاریهای لازم را با این پروژه و پروفسور انتخابی دارد.

   دارا انتخابی پروفسورموسسه تحقیقاتی آب دپارتمان مهندسی عمران و مهندسی محیط زیست استکهلم ودپارتمان زمین شناسی و هواشناسی و علوم نجومی است که در حدود 20 سال است که در آمریکا به تدریس در دانشگاههای معتبری نظیر MIT مشغول است.

 منبع:انجمن هوافضا

*به نقل از http://articlesinfa.blogfa.com

مطالب بیشتر در مورد پروفسور انتخابی (انگلیسی) http://cee.mit.edu/entekhabi